Solo, een liefde

Genomineerd voor de Black Magic Woman Award

Een ontroerende roman over liefde, veerkracht en het doorbreken van oude patronen. Solana en Orfeo strijden voor hun dromen in een land vol geschiedenis en belofte.

Sensitieve, sfeervolle roman vol familiegeschiedenis, over het kale bestaan en de kracht van de droom.

Twee jonge mensen, Solana en Orfeo, ontmoeten elkaar in Paramaribo – het is liefde op het eerste gezicht. Ze herkennen elkaar in hun droom en in hun ijver hun talent te ontwikkelen. Solana Cummings wil de ban van mislukking en moedeloosheid waaronder haar voorouders leden doorbreken en de akkers van haar overgrootvader opnieuw in cultuur brengen. Orfeo hoopt op een carrière in de muziek. Als bezield trompettist heeft hij een groepje vrienden om zich heen verzameld. Ze spelen op verjaardagen en partijen en later in een club. Orfeo wil naar het buitenland, maar in tegenstelling tot Solana, die haar doel niet uit het oog verliest, dreigt hij te verzanden in zijn loyaliteit aan zijn bloedbroeders.

Black Magic Woman Festival Literatuurprijs 2009

Juryrapport: Solo, een liefde van Tessa Leuwsha

Het verhaal Solo van Tessa Leuwsha doet een beroep op alle zintuigen. De jury is zeer onder de indruk van deze gave van de schrijfster, de sferische beelden, de geuren en kleuren, ze overtuigen. De lezer waant zich op een subtiele manier in Suriname mede omdat de schrijfster op een natuurlijke en herkenbare manier de Surinaamse cultuur en geschiedenis in het verhaal heeft verweven.

Het thema ‘het niet kunnen ontstijgen van je eigen milieu’, is zowel actueel als universeel. De omgekeerde Orpheus-mythe verwerkt in dit boek is een mooie vondst. De schrijfster slaagt er verder in de levens van de personages en de omgeving op herkenbare en ontroerende wijze neer te zetten.

Leuwsha is een verteltalent. Ze verstaat de kunst een voorbije wereld geloofwaardig tot leven te wekken. De jury verwacht nog veel van deze veelzijde en authentieke auteur.

DE PERS OVER Solo, een liefde

‘Solo een liefde’: de pijn en de lach

[…] Veelzijdigheid en betrokkenheid, dat kun je als kwaliteiten noemen van de tweede roman van Tessa Leuwsha. De thematiek is Surinaams-Caraibisch en toch universeel. De stijl is beeldend; je kijkt als lezer mee met de verteller die op de achtergrond blijft. De vertelsituatie is dus anders dan in ‘de Parbo-blues’, waar de verteller betrokken is in het verhaal. Dat maakt dat de stijl in de twee roman levendiger is, met meer dialogen. De structuur, steeds afwisseling van verhaallijn, plaats en tijd, is gewaagd, maar door de beeldende stijl gelukt. […] ‘Solo een liefde’ is een aanwinst. [de Ware Tijd Literair – Els Moor]

Solo geeft een mooi tijdbeeld van een verscheurde kolonie waar niemand zich echt thuis voelt; de ouderen, afstammelingen van Afrikaanse slaven, dromen van dit continent terwijl de jongeren dromen van een toekomst in Nederland, het land van overvloed. Leuwsha weet trefzeker de sfeer van het warme, zwoele Suriname weer te geven. De beeldspraak die zij gebruikt, is indrukwekkend en zorgt ervoor dat je je direct in overzeese gebieden waant. De hitte wordt echt tastbaar: je ziet de hoofdpersonen met stroperige tegenzin en bezweet lijf voort slenteren en worstelen om in deze maatschappij een positie in te nemen. [Recensieweb]

‘Solo’ genomineerd voor Black Magic Woman Literatuurprijs (3-7-2009)

‘Solo, een liefde’ van Tessa Leuwsha is genomineerd voor de Black Magic Woman Literatuurprijs 2009. De prijs wordt in november uitgereikt aan een levende zwarte-, migranten- of vluchtelingenschrijfster voor een gepubliceerd verhaal of boek. De titels en auteurs worden geselecteerd door een jury die wordt samengesteld op initiatief van Krater Theater. De prijs wordt dit jaar voor het eerst uitgereikt tijdens het jaarlijkse Black Magic Womanfestival, dat het lezen van met name literatuur van schrijvers uit de diaspora wil bevorderen en de belangstelling voor schrijven wil stimuleren.