header

 


 

Moeder Suriname-Mama Sranan, een documentaire van Tessa Leuwsha, productie Pieter van Huystee Film, geïnspireerd op haar boek Fansi's stilte, werd bekroond door het Cine Invisible Festival Internacional, Spanje, in de categorie Interculturalidad met de prijs voor de beste lange documentaire. De film won verder een Special mention in de categorie Best Dutch Documentary tijdens het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) en een juryprijs tijdens het Festival International du Film Documentaire Amazonie-Caraibes (FIFAC) in Frans-Guyana i.s.m. de Franse televisie. Lees hier meer over de film en recensies. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 




 Moeder Suriname-Mama Sranan Mother Suriname


 Bekijk hier de trailer. 

 

Tessa Leuwsha

Over de auteur/regisseur:  

English versionabout the author

TESSA LEUWSHA (Amsterdam, 1967) woont sinds 1996 in Suriname en is schrijver en documentairemaker. Ze werkte daarnaast als cultureel attaché bij de Nederlandse ambassade in Paramaribo, en momenteel als liaison officer voor Het Cultuurfonds. Ze volgde een opleiding Toeristisch Management en studeerde Engelse Taal en Letterkunde. 

Tessa Leuwsha schreef de reisgids Reishandboek Suriname (uitgeverij Elmar) die vanaf 1997 in diverse herziene uitgaven is verschenen. In 2002 werd haar verhaal Voor William bekroond met de aanmoedigingsprijs van de Kwakoe Literatuurprijs. Andere verhalen verschenen in de bundels Waarover we niet moeten praten (2007) en Voor mij ben jij hier (2010).

Haar romandebuut, de Parbo-blues (uitgeverij Augustus, 2005), een gefictionaliseerde biografie van haar vaders jeugd in Suriname en zijn leven als immigrant in Nederland, werd lovend ontvangen. De Parbo-blues werd genomineerd voor de Vrouw&Kultuur Debuutprijs 2006 en de DebutantenPrijs 2006

In april 2009 verscheen haar tweede roman Solo, een liefde (Augustus, 2009), over ambitie in het koloniale Suriname en het verlangen naar een beter leven. Solo, een liefde ontving goede recensies in onder meer NRC Handelsblad, de VPRO gids en HP/de Tijd en werd genomineerd voor de Black Magic Woman Literatuurprijs 2009.

Haar non-fictie werk Fansi's stilte, een grootmoeder en de slavernij (uitgeverij Atlas Contact, 2015), werd positief besproken door diverse media in Nederland en Suriname. Het boek is in meerdere herdrukken verschenen en werd genomineerd voor de Inktaap Literatuurprijs 2017. 

In 2020 verscheen Plantage Wildlust, waarin ze via verschillende personages het leven beschrijft op een Surinaamse plantage aan het begin van de 20e eeuw, tijdens de periode van contractarbeid. Een Nederlands echtpaar reist af naar Suriname om er het beheer over te nemen van een plantage maar stuit op verzet van de zwarte opzichter, die de werkelijke macht in handen heeft. Het meeslepende verhaal laat complexe menselijke verhoudingen zien, waarbij het niet altijd duidelijk is wie dader is en wie slachtoffer.

De wilde vaart, op zoek naar de veerkracht van Suriname, verschenen in april 2022, vertelt in tekst en beeld over een bootreis waarin Leuwsha en haar man over de Surinaamse wateren op zoek gaan naar hun eigen kern en de veerkracht van een volk.

Tessa Leuwsha schrijft columns en artikelen voor o.a. de Volkskrant, De Groene Amsterdammer, HP/De Tijd en de Ware Tijd Literair. Vanaf 2023 schrijft ze een wekelijkse column voor Libelle.

Leuwsha nam deel aan diverse internationale literatuurfestivals, waaronder het Winternachtenfestival en Writers Unlimited in Den Haag, en de festivals Boekids en Werelden in ontmoeting in Paramaribo. Ze geeft in beide landen op aanvraag lezingen.

In 2018 verscheen haar eerste lange documentaire Frits de Gids (regie en script), waarin veranderende man-vrouwverhoudingen in een traditioneel Marrondorp in het binnenland van Suriname centraal staan. De documentaire ging in Paramaribo in première en werd daarna vertoond in diverse filmhuizen in Nederland. 

Moeder Suriname-Mama Sranan, Tessa Leuwsha's tweede documentaire (regie en scenario), werd beloond door het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA)met een Special Mention in de categorie Best Dutch Documentary 2023. Met unieke ingekleurde archiefbeelden vertelt Tessa het levensverhaal van haar oma Fansi, een Afro-Surinaamse wasvrouw, die vecht om haar kinderen een beter leven te geven in een tijd dat Suriname zich ontwikkelt richting onafhankelijkheid. Geïnspireerd op haar boek Fansi’s stilte.

De film ging in premiere tijdens IDFA en werd achtereenvolgens vertoond op het It's all True Film Festival in Sao Paulo en Rio de Janeiro, het Margaret Mead Festival Film Festival in New York en Women Caravan in Bilbao Spanje, het FIFAC filmfestival in Frans-Guyana en het Cine Invisible filmfestival in Spanje. 

Bekroond met de prijs voor beste documentaire in de categorie Interculturalidad, Cine Invisible Festival Internacional, Spanje, en met een Special mention voor Best Dutch Documentary tijdens het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) en won eveneens een juryprijs tijdens het International Amanzon-Caribbean Documentary Film Festival (FIFAC) in Frans-Guyana. De film werd genomineerd voor de Beeld& Geluid IDFA ReFrame Award en bereikte de FIAT/IFTA Archive Achievement Awards Shortlist - Excellence in Archive Production.

 
Sinds 2024 is Tessa Leuwsha lid van schrijverscollectief Fixdit  dat streeft naar meer diversiteit in de canon en de literaire wereld. 

De stichting High Dive Creations, waarvan Tessa Leuwsha voorzitter is, streeft naar het bevorderen van literatuurbeleving onder jongeren in Suriname. In het dorp Dan, in het Boven-Surinamegebied, heeft de stichting samen met de Danpaati River Lodge een mediatheek opgezet, met boeken, instrumenten en audiovisueel materiaal.